Als trainer is het altijd mooi om te zien als spelers en speelsters daadwerkelijk groeien in het niveau. Iedereen volgt in de persoonlijke ontwikkeling haar of zijn eigen pad.

Als trainer kun je veel betekenen door details in technieken te verbeteren, inzicht in tactieken in wedstrijden mee te geven en aandacht te besteden aan fysieke componenten. Het doorzettingsvermogen stel ik daarbij af en toe ook op de proef. De wil om meer te doen dan strikt nodig is, ontbreekt nog wel eens bij spelers en speelsters.

De sleutel tot de absolute wil om het hoogst haalbare te willen bereiken ligt echter bij de speler. Ik heb daar in mijn trainingsgroep gelukkig geen last van (en anders hoort men het wel!). Iedereen traint hard voor zichzelf en geeft en gunt ook elkaar de kans om het maximale uit zichzelf te halen tijdens de oefeningen. Je hebt elkaar immers nodig op de trainingen.

De wil om iets te bereiken ligt niet alleen bij het individu maar ook bij de trainer/coach. Die moet niet alleen zorgen voor een optimale omgeving waarin gepresteerd kan worden, maar moet ook speler en speelster kennen als persoon. Wat zijn de persoonlijke drijfveren, waar doe het voor, waar loop je tegenaan?

Er zijn veel spelers en speelsters die het fantastisch doen op trainingen, maar in wedstrijden dit niet tot zelden kunnen waarmaken. Een innerlijke mentale strijd volgt dan meestal. Grappig genoeg, maakt het niveau dan helemaal niet uit. Eenduidige oplossingen, zoals je die wel vaak hebt bij technische en tactische problemen, zijn er niet. Iedere persoon reageert en acteert anders in doen en laten bij het moeten presteren onder druk. Het zoeken naar oplossingen bij bijvoorbeeld wedstrijdspanning vergt van een coach daarmee ook kennis van de persoon. Niet alleen de vaardigheden doen er toe.